Masa kecil dulu Moha memang aktif. Kawan dengan budak lelaki. Panjat pokok jambu, pokok pelam, pokok belimbing, pokok ceri dan pokok gajus...tak kiralah pokok siapa selambe je panjat. Redah sungai dan longkang cari ikan. Dapat ikan siang pulak buat main masak2. Hihihi...kenangan terindah...
Bila ramai sepupu datang, sampai lewat malam kami bermain. Macam2 permainan...polis sentri la, rambreb la, nenek sibongkok tiga la...sembunyi ibu...baling tin...pendek kata kawasan taman masa tu memang riuh dengan suara kami je. Masa tu tak takut main kay luar..kes culik tak ada...mak ayah pun memang tak kisah kami keluar..yang penting kalau sebelah siang tu sebelum maghrib dah ada kat rumah..malam pulak sebelum pukul 10 malam dah balik. Walaupun main depan rumah...syoknya masa kecil2 dulu...hidup tak ada tekanan..
Permainan kami pun enjoy je. Main pondok2 paling best. Sebab ada watak mak, ayah, adik, abang dan kakak. Keluarga bahagia sangat. Kalau lebih orang masa tu, reka watak lain...engkau jadi jiran ea...hihihi...masa tu suka sangat part masak2...boleh main api...haaaa...siap kidnap mancis mak tu..mujur tak terbako..huhuhu
Permainan paling menakutkan masa tu apalagi? Main hantu la...kami ramai2 osom siapa kalah jadi hantu. Punyalah takut. Padahal main siang buta je tu...siap baca kuat2 semua surah yang hafal...klu salah pun salahla..janji hantu tak tangkap...hahahaha...ngek je rasa...huhuhu
Sekarang ada lagi ke budak2 main macam ni? Hmmm...Moha sendiri tak izin anak2 keluar bermain dengan kawan2. Walaupun padang bola depan rumah, kalau kami tak ada sekali, mereka memang tak lepas keluar. Bukan apa...Moha tak nak menangis kemudian hari jika apa2 berlaku pada mereka. Zaman sekarang bukan macam dulu...cukupla dengan macam2 yang dah berlaku sebelum ni...cukuplah.....
0 Comments